Post Tagged ‘drugs’

Waarschuwing: Dit artikel is lichtelijk cynisch en gechargeerd geschreven en kan als beledigend worden opgevat.

De titel suggereert dat ik u ga uitleggen waarom ‘we’ dikke mensen zo gezellig vinden en drugsgebruikers toch vooral als gevaarlijke idioten zien. Ik zal u uit de droom helpen, dat ga ik niet doen. Dat valt namelijk niet uit te leggen, althans niet met goede argumenten. De enige reden daarvoor is maatschappelijke acceptatie én het gebrek daaraan.

Wereldwijd sterven meer mensen aan de gevolgen van overgewicht dan aan de gevolgen van ondervoeding (Bron: Wereldbank). In Nederland heeft ruim 40% van de mensen overgewicht en zijn welvaartsziekten doodsoorzaak nummer één. Schokkende cijfers, vindt u niet? Juist het feit dat er zo schokkend veel dikke mensen zijn, maakt het maatschappelijk geaccepteerd. Bijna de helft van de Nederlanders is te dik, dus we vinden het ‘normaal’. En wat willen we graag ‘normaal’ zijn met z’n allen. Uiteraard zullen er ook mensen zijn die buiten hun schuld om last hebben van overgewicht, maar dat is een kleine minderheid. En met buiten hun schuld, bedoel ik niet dat u zich kunt verschuilen achter uw sociale milieu. Uiteraard speelt dit een rol, maar in Nederland hebben we bijna allemaal de kans om vrij gezond te leven, pak die kans dan ook. Ik heb goed nieuws voor u: een kilo wortels kost bij de Appie slechts één euro, en dat is bij mijn weten goedkoper dan een Big Mac. Waarom dan toch steeds weer voor die Big Mac kiezen?

De essentie van genotsmiddelen is dat u een stukje van uw gezondheid inlevert in ruil voor genot. We weten allemaal dat drugs, en dan heb ik het met name over de maatschappelijk geaccepteerde drug alcohol, slecht zijn voor de gezondheid. Toch maken we de bewuste keuze om ervan te snoepen, omdat we het genot belangrijker achten dan de schade aan de gezondheid. Deze bewuste keuze staat of valt bij maat houden en houdt op waar een verslaving begint. De vage grens ligt ergens tussen gebruik en misbruik. Maar welk genot levert een Big Mac u, dat opweegt tegen de gevolgen? En ik weet ook wel dat één Big Mac niet zoveel kwaad kan, maar we hebben het hier over een enorme hoeveelheid mensen die geen maat kan houden. Een kleine zeven miljoen Nederlanders is verslaafd aan het overmatig consumeren van voedsel en is dus geen gebruiker maar een misbruiker. Ter vergelijking: een kleine twee miljoen Nederlanders maakt misbruik van drugs en ruim 90% hiervan komt op rekening van maatschappelijk geaccepteerde drugs als alcohol, tabak en slaapmiddelen (Bron: Jellinek). Voedselmisbruik is dus een veel groter probleem dan drugsmisbruik.

Aangezien we in onze huidige consumptiemaatschappij alles willen uitdrukken in nut, en dan met name economisch nut, zal ik daarin meegaan. Het is de bedoeling dat u dit artikel consumeert, namelijk. Welk doel dient voedselmisbruik? Ik kom niet veel verder dan een impuls aan de sport sumoworstelen. Toch hebben velen meer sympathie voor dikke mensen dan voor drugsgebruikers. Waarom? Omdat drugsgebruikers zich in zekere mate terugtrekken uit de ‘realiteit’, ze voldoen niet meer aan het maatschappelijk geaccepteerde beeld van ‘normaal’. Juist dat abnormale, geestverruimende, leidt vaak tot meer creativiteit en betere prestaties. Vraag maar aan de gemiddelde wereldleider (John F. Kennedy), artiest (Bob Marley), wielrenner (Lance Armstrong) of bergbeklimmer (Mozes http://www.nu.nl/wetenschap/1463108/mozes-aan-geestverruimende-middelen.html). Excuses aan de feministen onder u, er zijn vast ook bekende drugsgebruikende dames.

Drugsgebruik levert dus met name veel genot en creativiteit op, voedselmisbruik daarentegen vooral veel doden en een vervuild straatbeeld. We hoeven heus niet allemaal een wasbordje en een strak kontje te hebben, dat zou ons nog meer tot eenheidsworsten maken, maar hou alstublieft een klein beetje rekening met uzelf en uw medemens. Nogmaals wil ik benadrukken dat dit niet geldt voor alle dikke mensen, ook niet voor alle drugsgebruikers overigens. Toch is de moraal van dit verhaal: drugsgebruikers zijn gezellig en dikke mensen idioot.

Jaap van Ark

 

Advertentie

Dit artikel verscheen eveneens in de lente-editie van de StudentenKortingskrant

Terwijl politiek Den Haag de poot stijf houdt als het gaat om legalisering van ‘softdrugs’, staan veel politieke jongerenorganisaties open voor legalisering van sommige ‘harddrugs’. Uit vele onderzoeken blijkt dat xtc bijvoorbeeld veel minder schadelijk en verslavend is dan maatschappelijk geaccepteerde drugs als alcohol en tabak. Daarnaast zal het druggebruik op deze wijze veel beter te controleren en te reguleren zijn. Het lijkt echter zeer onwaarschijnlijk dat de geliefde partydrug binnenkort echt legaal is, want de politici in Den Haag zijn vooralsnog vooral heel naïef.  

Van de jongeren in Nederland die uitgaan heeft 60 procent ten minste één keer xtc gebruikt in het afgelopen jaar. Het is al lang niet meer zo dat de drug alleen gebruikt wordt in bepaalde scenes. Van hoog- tot laagopgeleid, van advocaat tot stukadoor, velen willen weleens een pilletje proberen. En waarom ook niet? Een avondje los gaan op alcohol is tegenwoordig haast niet meer te betalen, zeker niet voor studenten. Een pilletje is een goedkoop alternatief, het geeft je een beter gevoel en de kater is een poesje in vergelijking met de alcoholische variant. Op festivals en in clubs is het gebruik van xtc dan inmiddels ook gemeengoed. Je kunt je drugs laten testen bij een testservice en in uitgaansgelegenheden hangen posters om je te waarschuwen tegen vervuilde pillen.

Het gebruik van xtc brengt echter wel degelijk gevaren met zich mee. Als je zo maar een pilletje aanneemt van iemand die je niet kent, heb je geen idee welke stoffen deze pil bevat. Dit kan levensbedreigende situaties opleveren. Om dit in de toekomst te voorkomen vinden de jongerenorganisaties van de VVD, D66, GroenLinks en de PvdA dat er nagedacht moet worden over een effectiever beleid.  Het huidige beleid kan het gebruik van harddrugs niet voorkomen en heeft vooral negatieve effecten. Door regulering kan de kwaliteit van de drugs worden gewaarborgd en kunnen de gebruikers beter worden voorgelicht over de risico’s. Te denken valt dan aan een verstrekkingspunt als een apotheek waar een maximale hoeveelheid per persoon verkocht mag worden, uiteraard met uitgebreide bijsluiter. De jongerenorganisaties zien legalisering dan ook als minst slechte oplossing om de gevaren van drugs in te dammen. Men is echter wel van mening dat zeer schadelijke en verslavende drugs als heroïne, crack en christal meth verboden moeten blijven.

Maar is legalisering van ‘harddrugs’ geen verkeerd signaal aan de samenleving? Nee, het is vooral een realistisch en verstandig signaal. Waarom xtc verbieden terwijl alcohol en tabak aantoonbaar schadelijker en verslavender zijn? Moeten we dan alcohol en tabak ook maar gaan verbieden? Nee, de verantwoordelijkheid voor het gebruik van genotsmiddelen ligt bij de gebruiker zelf. Een geïnformeerd volwassen persoon kan zelf de afweging maken wat zwaarder weegt: het genot dat de drug oplevert, of de schade die het toebrengt aan de gezondheid. De overheid dient pas in te grijpen als jouw druggebruik schade aan anderen toebrengt. Niet geheel verrassend is dit veel vaker het geval bij alcoholgebruik dan bij xtc-gebruik.

harm caused by drugs

Waar komt dan het onderscheid tussen legale genotsmiddelen (alcohol en tabak), softdrugs (cannabis) en harddrugs (xtc) vandaan? Zoals in bovenstaande grafiek is te zien, zou deze verdeling qua schadelijkheid exact omgekeerd moeten zijn. Hoe schadelijk of verslavend een bepaalde drug is, is dan ook niet het criterium waarop dit onderscheid gebaseerd is. Het wordt bepaald aan de hand van de mate waarin iemand zich terugtrekt uit de realiteit. Iemand die tabak rookt trekt zich nauwelijks terug uit de realiteit, maar iemand die xtc gebruikt doet dat wel. Op het moment dat iemand zich terugtrekt uit de maatschappij neemt zijn of haar economische productiviteit enorm af en dit is dan ook de reden waarom veel mensen harddrugs als iets negatiefs zien.

Vanuit politiek Den Haag kunnen de jongerenorganisaties vooralsnog op weinig steun rekenen. Minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten, staat bekend als een echte ‘drugfighter’. In tegenstelling tot de JOVD (jongerenorganisatie VVD) is de VVD tegen legalisering van zowel soft- als harddrugs. De PvdA en Groenlinks staan welwillend tegenover het legaliseren van softdrugs, maar legalisering van harddrugs gaat hen een stap te ver. Enkel D66 is het met de jongerenorganisaties eens en kan in dit geval dus met recht een jongerenpartij genoemd worden.

Jaap van Ark