Archief voor januari, 2012

Hoe rechtvaardig is de wet?

Geplaatst: januari 30, 2012 in Politiek

Ik ga uit van de veronderstelling van Nietzsche dat er geen feiten bestaan, enkel interpretaties. In mijn ogen is een crimineel iemand die niet rechtvaardig handelt. In zekere zin heeft ieder mens criminele trekjes, maar dat is mijn interpretatie. Maar wat is rechtvaardig? De Franse filosoof Derrida zegt er het volgende over: “Rechtvaardigheid is bovenal, en eigenlijk uitsluitend een kwestie van interpretatie, niet van regels. Als de daad er eenvoudig in bestaat een regel toe te passen zal men deze daad misschien legaal noemen, in overeenstemming met het recht, maar men zou ongelijk hebben te beweren dat de beslissing rechtvaardig is geweest.”

Dat wil niet zeggen dat de wet overbodig is. De wet is over het algemeen democratisch ontworpen, dus er staan regels in waar de meerderheid het mee eens is. Maar de wet is niet onfeilbaar, er moet steeds over nagedacht worden op welke punten de wet tekort schiet. Landen en mensen veranderen en dat kan niet zonder dat de wet zich daarop aanpast. Is de wet rechtvaardig? We weten zelf niet wat rechtvaardig is, dus de wet kan nooit rechtvaardig zijn. De wet heeft wel de intentie de rechtvaardigheid te benaderen.

Als je op klaarlichte dag in een drukke bebouwde kom waar kinderen oversteken te hard rijdt, krijg je exact dezelfde boete als je dezelfde overtreding ’s nachts begaat terwijl er niemand op straat is. Is dat rechtvaardig? Stel dat je voor bovengenoemde overtreding een boete van tachtig euro krijgt. Voor iemand met een maandloon van duizend euro komt deze boete veel harder aan dan voor iemand die 50.000 euro per maand verdient. Is dat rechtvaardig?

Gelukkig zijn in onze grondwet ook onze rechten gewaarborgd. We zijn trots op de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst, het beginsel van gelijke behandeling en ga zo maar door. Het frappante aan deze rechten is dat ze elkaar tegenspreken. In Nederland is godslastering bijvoorbeeld strafbaar. Dit gaat duidelijk in tegen de vrijheid van meningsuiting en het beginsel van gelijke behandeling. Waarom hebben godsdienstige meningen meer recht op wettelijke bescherming dan niet-godsdienstige?

Vrijheid van godsdienst klinkt ook fantastisch, maar in principe is het niets meer of minder dan een wet die mensen de vrijheid geeft om de vrijheid van anderen in te perken. Daarnaast is het heel lastig vast te stellen wat nu precies een godsdienst of religie is. Hindoeïsme en boeddhisme vallen inmiddels onder de noemer religie. Maar waarom geloof in kabouters, voetbal of de wetenschap niet? Door de godsdienstvrijheid af te schaffen verdwijnt het onderscheid tussen overtuigingen die men tot religies heeft gedoopt en overtuigingen die dat predicaat niet hebben gekregen. Voor de belijders van godsdiensten verandert er niets: de vrije uitoefening van hun geloof wordt gegarandeerd door de vrijheid van meningsuiting, vergadering en vereniging.

Jaap van Ark

Regelmatig verwijt ik mensen dat ze naïef zijn. Mensen die klakkeloos in Derk Ogilvie, Jezus of Allah geloven; ik vind ze stuk voor stuk dom. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik zelf geen haar beter ben. Ik ben namelijk voetbalsupporter. Mijn religie is voetbal. Oké, voetbal  heeft bij lange na niet zoveel doden op haar geweten dan andere religies, maar qua verkrachtingen komen we aardig in de buurt. Verkrachting van de sport heb ik het dan over.

Voor mij is voetbal pure romantiek. Ik kan intens genieten van een mooie aanval, of van een buitenspeler die zijn directe tegenstander keer op keer zijn hielen laat zien. Voor mij is mooi voetbal veel belangrijker dan het resultaat. Het resultaat komt vanzelf als het voetbal goed is, zo hou ik mezelf voor. Ik ben een ouderwetse Ajacied: liever verliezen met goed voetbal, dan winnen met slecht voetbal. Daarom voel ik me verheven boven PSV-supporters: die hoeven geen goed voetbal, als ze maar winnen. Zo naïef ben ik mensen.

Natuurlijk was ik teleurgesteld na de verloren WK-finale tegen Spanje, maar diep van binnen was ik blij dat de best voetballende ploeg gewonnen had. Mijn liefde voor het spelletje won het met gemak van mijn chauvinisme. Eigenlijk schaamde ik mezelf een beetje voor het voetbal dat we hadden laten zien. Wij, die het totaalvoetbal hebben uitgevonden probeerden  met saai resultaatvoetbal wereldkampioen te worden. Ik heb meer genoten van het EK 2008, waar we wereldkampioenen Italië en Frankrijk verpulverden en vervolgens roemloos ten onder gingen tegen Rusland.

Aankomende zomer zal nogmaals pijnlijk duidelijk worden hoe naïef wij voetbalsupporters zijn. In Manchester en Eindhoven zullen duizenden mensen samenkomen op een plein om hun kampioenen toe te juichen. Hun kampioenen? Nee, diep van binnen weten de supporters ook dat dit niet hun kampioenen zijn. Het zijn spelers gekocht met de miljoenen van oliebaronnen of de gemeente. De clubs hebben hun elftallen niet opgebouwd door goed beleid en een goede jeugdopleiding, maar door wanbeleid. Maar de supporters van Manchester City en PSV zullen er niet minder hard om juichen. Geef ze eens ongelijk. Zou ik het anders doen? Waarschijnlijk niet, en anders ben ik de uitzondering die de regel bevestigt.

Ach, misschien was het voor Ajax wel goed als een rijke oliebaron de club zou opkopen. Dan is het eindelijk afgelopen met dat gezeik over het kamp-Cruijff, het kamp-Ten Have, de vijfde colonne en al die andere stromingen. Moeten we in de jeugdopleiding individueel of in teamverband opleiden? Huh, jeugdopleiding? Die hebben we niet meer nodig, we kopen wel spelers. Hoogstens een paar hotels waar we alle spelers kunnen onderbrengen. Scheelt een hoop gezeur. Alles in het belang van Ajax natuurlijk.

Maar onze redding is nabij: het Financial Fair Play plan van de UEFA. Clubs die enorme schulden hebben worden uitgesloten van Europese toernooien. Geloof je het zelf? Een Champions League zonder FC Barcelona, Real Madrid en Manchester United? Ik dacht het niet. Voor iedereen was het duidelijk dat de 1-7 overwinning van Olympique Lyon bij Dinamo Zagreb geen zuivere koffie was. De UEFA verklaarde doodleuk dat ze geen aanleiding zag voor een onderzoek. Van deze corrupte club, onder leiding van Michel Platini die uitbundig stond te juichen in een stadion in Brussel terwijl 39 voetbalsupporters de dood vonden, hoeven we helemaal niets te verwachten.

Vroeger, ach wie ben ik om het over vroeger te hebben, was voetbal bedoeld om de supporters te vermaken. Tegenwoordig draait voetbal alleen nog maar om geld. Ik wil zo graag die naïeve voetbalsupporter zijn die geniet van een mooie actie, maar ik kan het niet meer. Natuurlijk is voetbal nog steeds voor de supporters, wij betalen ons namelijk scheel voor een kaartje. Het grote geld heeft de voetbalsport verkracht, zoals de priesters kleine jongetjes hebben verkracht. En hoe graag ik het ook zou willen, dat heeft niets met romantiek te maken.

Jaap van Ark