Archief voor de ‘Politiek’ Categorie

In gesprek met een Syrische vluchteling

Geplaatst: mei 2, 2016 in Politiek
Tags:, , , ,
0

We komen met een groepje studenten bij het, ietwat verpauperde, voormalige schoolgebouw aan. Van buiten ziet het er niet erg aantrekkelijk uit, het complex lijkt verlaten en overal ligt vuilnis. Eenmaal binnen moeten we onze naam noteren en wordt gevraagd wat we komen doen. We antwoorden dat we voor de taalles komen zoals ons is aangeraden, want van pottenkijkers is men niet gediend. Laat staan van studenten die vluchtelingen komen interviewen. In de aula van de school is het rustig, hier en daar zitten wat mannen een kopje koffie te drinken. Wij lopen door naar een klein klaslokaaltje om kennis te maken met een paar Syrische vluchtelingen. Het zijn mannen van middelbare leeftijd die ons hartelijk de hand schudden en ons in gebrekkig Nederlands begroeten. We spreken af dat de vluchtelingen ons de noodopvang laten zien en dat we ondertussen een gesprek kunnen voeren. In het Nederlands, want het moet wel leerzaam zijn voor de Syriërs.

Vluchteling S. gaat met mij mee. S. lacht vriendelijk, maar komt in het begin een beetje verlegen over. Ik probeer hem op zijn gemak te stellen door over koetjes en kalfjes te praten. S. vertelt dat hij het wel naar zijn zin heeft in Nederland, Amsterdam lijkt volgens hem wel een beetje op  de stad waar hij vandaan komt. Hij is nu zo’n vier maanden in Nederland en kan zich al aardig verstaanbaar maken in het Nederlands. Af en toe gebruikt hij Google Translate als hij er niet uitkomt. S. komt uit het Noorden van Syrië en spreek vloeiend Arabisch en Aramees. Met het koude weer heeft hij geen probleem, in Noord-Syrië is het momenteel nog kouder. We besluiten dan ook naar buiten te gaan. Een paar mannen staan te roken, het zonnetje schijnt. S. begint zich duidelijk beter op zijn gemak te voelen. Hij vertelt dat hij in Syrië met machines werkte en dat hij dat hier ook wel weer zou willen doen. In de noodopvang heeft hij niet zoveel te doen, de taalles is een welkome afwisseling en hij is blij eens met iemand anders te kunnen praten. Soms gaan ze met een groepje de stad in, maar het grootste gedeelte van de dagbesteding bestaat uit verveeld rondlopen en hangen.
Terwijl ik even een praatje maak met een andere man, heeft S. 4 foto’s uit zijn portemonnee getoverd. Het zijn foto’s van zijn twee dochters, zijn zoontje en van Jezus. Hij vertelt met enige trots dat hij christen is. Zijn vrouw en kinderen zijn nog in Syrië en hij maakt zich zichtbaar zorgen over hun lot. Hij vertelt dat het Noorden van Syrië een erg gevaarlijk gebied is dat grotendeels in handen is van Daesh (Islamitische Staat) en Jahbat al Nusra (aan Al Qaeda gelieerde groep in Syrië). Hij mompelt iets over enorme bedragen die christenen moeten betalen om hun vrouwen uit handen van de extremisten te houden, maar het verhaal blijft een beetje vaag. Hij hoopt dat zijn vrouw en kinderen snel naar Nederland kunnen komen, maar hij ziet het somber in. Hoe moeten ze Nederland ooit bereiken? De routes van de vluchtelingen blijken nogal te verschillen. S. is op een gammel bootje via de Middellandse Zee naar Europa gekomen. De man die bij ons staat zegt dat hij met het vliegtuig vanuit een vluchtelingenkamp in Libanon naar Turkije is gereisd. De verdere route bestond uit lange wandeltochten, busreizen en ten slotte met de trein van Duitsland naar Nederland. Want Nederland was het beloofde land, daar moesten ze heen. Dat werd hen in Syrië al verteld. Uiteindelijk kwamen ze aan op het centraal station van Amsterdam, waar ze werden ontvangen en verder geholpen.
Het wordt een beetje koud buiten en S. en ik besluiten weer naar binnen te gaan. S. is inmiddels over zijn verlegenheid heen en vertelt honderduit. Ik vraag hem of hij uiteindelijk weer terug wil naar Syrië, mocht er een einde aan de oorlog komen. Hij mompelt dat het voor christenen in Syrië niet makkelijk is, maar geeft geen duidelijk antwoord. S. kijkt om zich heen en vertrouwt me zachtjes toe dat hij Assad steunt. Daesh en Jahbat al Nusra zijn verschrikkelijk, ze terroriseren de regio en hebben het vooral gemunt op de christenen. Assad daarentegen was goed voor de christenen. ‘Ik houd van Assad’, fluistert hij in mijn oor terwijl hij een arm om me heenslaat om zijn empathie voor de Syrische president te tonen. Hardop zeggen durft hij dat niet want de meeste mensen hier in de noodopvang haten Assad.

Op dit moment worden we onderbroken door een vrouw van de organisatie. Ze zegt dat ze gemerkt heeft dat wij toch te veel gevoelige gespreksonderwerpen aankaarten en dat het gesprek bij deze is beëindigd. Verder drukt ze me op het hart om niets wat hier besproken is naar buiten te brengen. S. kijkt me dankbaar aan dat hij zijn verhaal mocht doen en we nemen hartelijk afscheid.

Jaap van Ark

Onze man in Marrakech: Deel 1

Geplaatst: juni 12, 2015 in Politiek
Tags:, , , ,
0

Via een blog met deze weinig originele titel hoop ik jullie de komende weken op de hoogte te houden van mijn ervaringen in Marokko. Deze titel heb ik gekozen omdat ik geïnspireerd ben door de alom geprezen serie Onze man in Teheran van Thomas Erdbrink. Het mooie aan deze serie is dat juist het persoonlijke karakter een fascinerende inkijk geeft in een, voor ons westerlingen, ongrijpbare wereld. Nu weet ik ook wel dat Teheran en Marrakech werelden van verschil zijn, maar toch hoop ik vanuit deze standplaats een kijkje te geven in de Arabische cultuur en religie.

Waarom ga je juist naar Marrakech of all places? Ten eerste vooral omdat het op mijn pad kwam. Ik was op zoek naar een internship in Afrika of Zuid-Amerika en toen tipte een Duitse vriend me over dit project. Het is de bedoeling dat ik content ga schrijven voor een reisapp, vanuit Nederlands perspectief. Je zult begrijpen dat de culturele verschillen tussen het conservatieve Marokko en het liberale Nederland nogal groot zijn: aan mij de taak om dit te verwoorden en een gulden middenweg te vinden voor Nederlandse toeristen. Verder zal ik de sociale media bijhouden en af en toe Engelse les geven. Kortom, ik ga drie van mijn grootse passies combineren: reizen, schrijven en onderwijzen.
De tweede reden is echter mijn grootste drijfveer, namelijk een enorme fascinatie voor de Arabische wereld. Er is geen plek ter wereld waar de politieke situatie interessanter en complexer is dan het Midden-Oosten. Ik weet dat Marokko niet tot het Midden-Oosten behoort maar het is voor mij een unieke kans om me meer te verdiepen in de Arabische en islamitische cultuur. Wat vind ik zo fascinerend aan de Arabische wereld? De onderwerping aan gezag, de nederigheid, de rol van religie, het belang van tradities, het leven voor iets groters. Eigenlijk alles waar wij in ons liberale, seculiere Westen zo tegen zijn. Ik ben opgegroeid met het Midden-Oosten als brandhaard. Het conflict tussen Israël en de Palestijnen. De aanslagen van 11 september 2001 en de daaropvolgende oorlogen in Irak en Afghanistan. De angst dat Saddam Hoessein met zijn massavernietigingswapens (die hij achteraf niet bleek te hebben) de wereld zou vernietigen. Ik zat aan de krant gekluisterd, een tv hadden mijn ouders niet vanwege religieuze principes. De jubelstemming die de Arabische Lente in eerste instantie teweegbracht en de puinhopen die het achterliet. De oorlog in Syrië, de opkomst van IS en de dubieuze rol die het Westen bij dit alles gespeeld heeft en nog steeds speelt. De lijst is onuitputtelijk.

Deze ontwikkelingen hebben mijn interesse in de Arabische wereld versterkt. Daarnaast ben ik door mijn afkomst (Bible Belt) altijd al geïnteresseerd geweest in de relatie tussen politiek en religie. Ik denk dat, ondanks wat vele ‘deskundigen’ beweren, politiek en religie voor fundamentalisten niet los van elkaar te zien is. En met fundamentalisten bedoel ik geen extremisten, maar gelovigen die hun heilige boek letterlijk interpreteren en geen andere interpretatie dulden. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik zelf een ‘deskundige’ wil worden op het gebied van het Midden-Oosten, hoewel ik weet dat dit een mission impossible is. Een master Midden-Oosten studies is waarschijnlijk dan ook de volgende stap in mijn academische carrière, maar ik ben me er terdege van bewust dat zelfs een leven lang studeren te kort is om deze complexiteit te vatten. Vandaar dat ik niet alleen vanuit mijn westerse wereldje de betweter wil uithangen, maar de cultuur zelf ook wil ervaren. Het paradoxale daaraan is dat je enerzijds dichtbij moet staan om te begrijpen en eventueel te verklaren, maar anderzijds afstand moet houden om je kritische blik niet te verliezen. Kortom, een mooie uitdaging. In deel 2 van deze serie meer over het land Marokko.

Slavoj Žižek against tolerance towards religious fundamentalism and political correctness – and pro a Western Leitkultur

Geplaatst: april 3, 2015 in Filosofie, Politiek
0

‘That’s right, and the answer to that cannot be the usual Leftist reactions of tolerance and understanding. No! By doing so, liberalism would undermine itself little by little. We have a right to set limits. We feel too guilty in Europe — our multicultural tolerance is the effluent of a bad conscience, of a guilt complex that could cause Europe to perish. The greatest threat to Europe is its inertia, its retreat into a culture of apathy and general relativism. I am dogmatic in that sense. Freedom cannot be sustained without a certain amount of dogmatism. I don’t want to cast doubt on everything or question everything. Liberal dogmatism is based on what Hegel called moral substance. That’s why I am also against every form of political correctness, which attempts to control something that should be a part of our moral substance with societal or legal bans.’

‘Tolerance is not a solution there. What we need is what the Germans call a Leitkultur, a higher leading culture that regulates the way in which the subcultures interact. Multiculturalism, with its mutual respect for the sensitivities of the others, no longer works when it gets to this “impossible-à-supporter” stage. Devout Muslims find it impossible to tolerate our blasphemous images and our disrespectful humor, which constitute a part of our freedom. But the West, with its liberal practices, also finds forced marriages or the segregation of women, which are a part of Muslim life, to be intolerable. That’s why I, as a Leftist, argue that we need to create our own leading culture.’

http://www.spiegel.de/…/slavoj-zizek-greatest-threat-to-eur…

De opkomst van de Islamitische Staat en de spagaat waarin het Westen zich bevindt

Geplaatst: februari 7, 2015 in Politiek
Tags:, ,
0

Dit artikel verscheen in december 2014 eveneens in de wintereditie van de Studentenkortingskrant 

De Islamitische Staat beheerst al enkele maanden alle nieuwsuitzendingen. Met professionele video’s tonen de terroristen vol trots hun gruweldaden aan de wereld. Onthoofdingen van ongelovigen zijn aan de orde van de dag. In het Westen wordt vooral met afschuw gereageerd, maar ook hier wekt IS sympathie op bij sommigen. Wie zijn deze wrede strijders en hoe kunnen we ze bestrijden?

Het huidige jihadisme vindt zijn oorsprong in de jaren 80 van de vorige eeuw. De Sovjet Unie valt Afghanistan binnen en de Verenigde Staten besluiten de Afghanen te steunen in hun strijd tegen de Russen. Een vrij logisch besluit aangezien de Sovjet Unie op dat moment aartsvijand nummer één is, maar ook een besluit dat grote gevolgen zal hebben. Eén van de leiders van deze strijd is Osama Bin Laden die in 1988, mede dankzij de wapens van de Amerikanen, Al Qaeda opricht. Deze groepering stelt zich tot doel een islamitisch kalifaat te stichten en niet-islamitische regimes omver te werpen. Al Qaeda verwerft wereldwijde bekendheid door de aanslagen van 11 september 2001 waarbij bijna 3000 Amerikanen het leven laten. Hierop verklaart George W. Bush het islamitisch terrorisme de oorlog met de ferme woorden: “Either you are with us, or you are with the terrorists”, oftewel het is wij tegen zij. Het begin van een oorlog die door velen wordt gezien als een strijd van ‘het Westen’ tegen ‘de islam’.

Na de val van Saddam Hoessein in 2003 komt in Irak een sjiitisch bewind aan de macht en wordt het complete soennitische leger naar huis gestuurd. De sjiieten onderdrukken en discrimineren de soennieten en er komt steeds meer weerstand onder de getrainde werkloze militairen. De leider van het inmiddels geminimaliseerde Al Qaeda, Abu Bakr al-Bagdadi, maakt handig gebruik van de ontwikkelingen en richt de Islamitische Staat in Irak op om de soennitische Irakezen te beschermen en de ‘ware islam’ te verdedigen. In 2011 wordt het strijdtoneel verlegd naar Syrië waar een hevige burgeroorlog aan de gang is om Bashar al-Assad van de troon te stoten. Assad voert al jaren een schrikbewind tegen zijn eigen bevolking en met name de soennieten moeten het ontgelden. In de schaduw van deze burgeroorlog ontwikkelt IS zich tot een professionele, slagvaardige organisatie. Men onderscheidt zich van andere terreurorganisaties als Al Qaeda en Jahbat al Nusra door als een echt leger te opereren, met getrainde strijders die dezelfde uniformen dragen. De organisatie is met een geschat vermogen van 2 miljard dollar de rijkste terreurbeweging ter wereld en haalt haar inkomsten voornamelijk uit olie. IS sticht in juni 2014 een kalifaat en al-Bagdadi wordt uitgeroepen tot kalief, dat wil zeggen dat hij wordt gezien als opvolger van de profeet Mohammed. Het grondgebied van het kalifaat strekt zich uit over grote delen van Syrië en Irak, maar volgens IS moeten alle moslims de kalief erkennen. De Islamitische Staat heeft een officiële regering en heft belastingen. Binnen deze staat worden soennieten, die jarenlang zijn onderdrukt, goed behandeld. Ongelovigen daarentegen worden dagelijks gediscrimineerd, mishandeld en vermoord. Dit zijn met name sjiieten, yezidi’s en christenen. Ondertussen kijkt het Westen toe.

Dit verandert als IS video’s van onthoofdingen van Westerlingen openbaar maakt. De Amerikanen James Foley en Steven Sotloff  en de Britten David Haines en Alan Henning  worden voor het oog van de wereld op beestachtige wijze van het leven beroofd. De boodschap is duidelijk: we zijn voor niemand bang en geen ongelovige is veilig. Het is ook een duidelijke provocatie, een uitnodiging aan het Westen om zich te mengen in deze oorlog. Een uitnodiging waar Barack Obama dan ook geen nee tegen kan zeggen: “When people harm Americans anywhere, we do what is necessary to see the justice is done. And we act against ISIL, standing alongside others”. In september 2014 begint de zogenaamde coalition of the willing, waaronder Nederland, met het bombarderen van IS-doelwitten.

De vraag die rijst is of het jihadisme uit te roeien is met bombardementen. Het antwoord is nee, en dat weet Obama ook. Maar heeft Obama een keuze? Er worden Amerikaanse staatsburgers voor het oog van de hele wereld op gruwelijke wijze gedood. Het Amerikaanse volk voelt zich in haar ziel aangevallen. De wereld kijkt naar de VS: dit kan zo’n machtig land niet laten gebeuren. Iedereen verwacht harde maatregelen. Er is hier sprake van een CNN-effect: de hele wereld heeft kunnen zien wat er gebeurd is, dus moet Obama wel ingrijpen. Doet hij dat niet dan wordt hem slecht leiderschap verweten en zal de rest van de wereld zich afvragen of de VS nog wel een supermacht is.
IS zou idealiter bestreden moeten worden via geheime operaties. De kopstukken van de organisatie dienen te verdwijnen zonder dat de rest van de wereld het doorheeft. Maar het ‘vrije Westen’ wil zichtbare actie en voldoet daarmee aan de wensen van IS. Moslimfundamentalisten zullen zich gesterkt voelen in hun visie dat het Westen de islam wil vernietigen en de populariteit van het jihadisme zal alleen maar toenemen. Sinds de bombardementen zoeken andere terreurorganisaties als Al Qaeda en Jahbat al Nusra toenadering tot IS om samen te strijden tegen de gemeenschappelijke vijand, het Westen. De Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington waarschuwde in 1993 al voor een botsing tussen het Westen en de islamitische wereld. Het Westen heeft de gewoonte om haar denkbeelden en belangen aan andere beschavingen op te dringen terwijl daar helemaal geen behoefte aan is. Het recente verleden leert ons dat het jihadisme juist garen spint bij oorlogen in het Midden-Oosten. Huntington lijkt helaas gelijk te krijgen, het moslimfundamentalisme bloeit als nooit tevoren mede dankzij het Westen. IS zal misschien verslagen worden maar het jihadisme zal alleen maar groeien.

Jaap van Ark

En de winnaar is… de heer Wilders

Geplaatst: november 6, 2014 in Politiek
0

Dit artikel verscheen eveneens op http://www.freshpost.nl/  en http://www.sk2.nl 

Geert Wilders wordt waarschijnlijk vervolg voor zijn uitspraken aangaande Marokkanen. Hij wordt verdacht van het beledigen op grond van ras en het aanzetten tot haat en discriminatie. Een overwinning voor iedereen die even triomfantelijk als naïef aangifte deed zo lijkt het, maar het tegendeel is waar. Zelfs als Wilders daadwerkelijk veroordeeld wordt zal hij de grote winnaar van dit proces zijn.

“Ik mag het eigenlijk niet zeggen, want er wordt aangifte tegen je gedaan. En misschien zijn er zelfs D66-officieren die ons een proces aandoen. Maar de vrijheid van meningsuiting is een groot goed. (…) Dus ik vraag aan jullie: willen jullie in deze stad en in Nederland meer of minder Marokkanen?” Deze uitspraak, inclusief voorspelling wat hem te wachten staat, deed Wilders in maart dit jaar. Zijn voorspelling kwam uit en hij kon niet wachten om met een spitsvondig statement naar buiten te komen: “Het is schandelijk, terwijl de wereld in brand staat richt het OM zijn pijlen op een volksvertegenwoordiger die problemen benoemt. Het OM kan zijn tijd beter besteden door zich meer te richten op de Nederlandse Syriëgangers die voor meer dan driekwart uit Marokkanen bestaat. Dit is de wereld op zijn kop.” Een schoolvoorbeeld van een populistische reactie waar het merendeel van zijn potentiële achterban het volledig mee eens zal zijn (lees hier meer over het populisme van Wilders: https://jaapvanark.wordpress.com/2014/07/11/populisme-spanningsveld-tussen-democratie-en-rechtsstaat/) . Met andere woorden, deze vervolging zal hem electoraal gezien geen windeieren leggen. Wilders weet als geen ander om te gaan met het sentiment van het moment.

Toen Wilders de bewuste uitspraken deed was ik als zo velen diep verontwaardigd. Hoe kun je een hele bevolkingsgroep zo schofferen en wegzetten? De islam als religie en ideologie bestrijden kan ik nog inkomen, religie is namelijk een ‘keuze’, en wat mij betreft een verkeerde keuze. Maar mensen op afkomst veroordelen is ontzettend fout. Ik voelde plaatsvervangende schaamte en probeerde me in te leven hoe het was om op dat moment Nederlander met Marokkaanse roots te zijn. Het gevoel dat je elke dag keihard je best doet om als volwaardig Nederlander te worden beschouwd, maar nog steeds als ‘kutmarokkaan’ wordt afgeschilderd. Ik weet niet hoe het voelt, maar ik kan me er wel een voorstelling van maken.

Toch heb ik me misschien nog wel meer geërgerd aan de mensen die en masse naar het politiebureau renden om aangifte te doen en dit vervolgens rondbazuinden tegen iedereen die het (niet) wilde horen. “Kijk mij eens een moreel superieur mens zijn, ik doe aangifte als ik het ergens niet mee eens ben”. Niet beseffende dat ze daarmee Wilders wederom de slachtofferrol gaven die hem zo goed ligt. Het grootste bezwaar wat ik heb tegen deze gedachtenpolitie is echter dat men op basis van gekwetst voelen mensen monddood probeert te maken. Het is onwenselijk en onmogelijk om gedachten te verbieden, ook al zijn deze gedachten totaal immoreel. De taak om foute uitspraken te weerleggen ligt niet bij de rechter, maar bij de samenleving. Deze handschoen werd dan ook door andere politici en zelfs partijgenoten van Wilders opgenomen. Zijn uitspraken werden terecht walgelijk genoemd en een aantal ‘vooraanstaande’ PVV’ers had genoeg van de grote leider. De PVV wankelde en zelfs Wilders leek geschrokken.

Hoe anders is het ruim een half jaar later. Wilders wordt hoogstwaarschijnlijk vervolgd voor het beledigen van een groep en het aanzetten tot haat op grond van artikel 137c en 137d van het Wetboek van Strafrecht. Twee nogal discutabele artikelen omdat belediging zeer subjectief is en ‘aanzetten tot haat’ bij wet verboden is terwijl ‘haat’ op zichzelf staand niet verboden is. De grens van de vrijheid van meningsuiting moet wat mij betreft dan ook liggen bij het oproepen tot geweld. In een liberale samenleving is het essentieel dat we elkaar met het woord kunnen bestrijden op het gebied van ideeën. Als iemand foute ideeën heeft moet hij of zij deze kunnen uitspreken zodat deze met goede argumenten bestreden kunnen worden. Je verandert geen gedachten door simpelweg te straffen. Hoe zeer ik zijn uitspraken ook verafschuw, ik hoop dat de heer Wilders wordt vrijgesproken. Of hij nu veroordeeld wordt of niet, hij zal door zichzelf en door zijn potentiële achterban gezien worden als voorvechter van het vrije woord. Wat de uitkomst ook moge zijn, de winnaar is… de heer Wilders.

@jaap_v_ark

Oudere berichten