Ik herinner me nog als de dag van gisteren hoe Luis binnenkwam bij FC Groningen. Een Uruguayaans straatvoetballertje dat zich van niemand wat aantrok en gewoon zijn ding deed, namelijk voetballen en scoren. De spelvreugde droop er van af en dat hij zich vaak iets te makkelijk liet vallen in het strafschopgebied hoorde er bij.
Toen Ryan Babel voor een schappelijk prijsje verkocht werd aan Liverpool FC, was het al snel duidelijk dat Luis Suarez zijn opvolger zou worden. En aldus geschiedde.
Ook in Amsterdam ging hij onverstoorbaar zijn gang, en trok zich niets aan van het prijskaartje, van om en nabij de negen miljoen euro, dat om zijn nek hing. Hij ontwikkelde zich stormachtig in de schaduw van aanvalsleider Klaas Jan Huntelaar en werd, nadat ‘The Hunter’ naar Madrid vertrok, de onbetwiste sterspeler van Ajax.
Uiteraard was er ook kritiek. Luis speelde teveel zijn eigen wedstrijd, en zag zijn ploeggenoten te vaak over het hoofd. Daarnaast begon zijn reputatie als duikelaar tegen hem te werken, zodat hij haast doormidden gezaagd moest worden om een strafschop te krijgen. De keuze van Martin Jol om hem aanvoerder te maken was dan ook een opvallende, maar pakte goed uit. Luis nam de verantwoordelijkheid op zich en gaf alles voor het teambelang.
Door de komst van Mounir El Hamdaoui kreeg Luis het moeilijk. Hij kwam minder goed uit de verf en de vaste automatismen in het Ajax-spel waren volledig zoek. De Uruguyaan worstelde met zijn vorm, met als absolute dieptepunt het bijtincident met PSV-er Otman Bakkal. Toen Liverpool zich meldde werd al snel duidelijk dat Luis wel oren had naar een transfer naar Engeland. En aangezien Ajax geen nee kan zeggen tegen het grote geld, hebben we afscheid moeten nemen van het fenomeen Luis Suarez.
We hebben drieënhalf jaar mogen genieten van een fantastische voetballer en een fantastisch mens. Voor Luis kwam je naar het stadion, zijn onvoorspelbaarheid en vechtlust maakten van iedere wedstrijd een spektakelstuk. Hij was met zijn acties, doelpunten en assists de absolute sensatie van de eredivisie. Ondanks zijn vele doelpunten en assists, is Luis helaas vertrokken uit Amsterdam zonder kampioenschap.
Een groot verlies voor Ajax, en de Nederlandse competitie. Luis is uniek, en daarmee tevens onvervangbaar. Hij is de koning van de kluts, geen actie is onmogelijk voor hem. Er is geen slechtere verliezer denkbaar, en dat maakt hem een winnaar pur sang. Ook al heeft hij al twee doelpunten gemaakt, hij wil altijd meer. De jongensachtige gretigheid waarmee hij de wedstrijdbal opeist om mee naar huis te nemen, na zijn zoveelste hattrick, illustreert zijn liefde voor het spel.
Je houdt van Luis, of je haat hem. Er is geen tussenweg. Als voetballiefhebber kun je niet om hem heen. Zelfs zijn grootste haters genieten soms stiekem van hem. Ook in Liverpool zal hij de harten van de supporters voor zich winnen, zijn tomeloze inzet zal absoluut op waarde geschat worden. Het is te hopen dat de club Liverpool kan voldoen aan de ambities van ‘El Pistolero’. Ik wens Luis veel succes toe in zijn verdere carrière, en hoop dat hij ooit terug komt naar zijn geliefde Amsterdam om alsnog kampioen te worden met Ajax.
Jaap van Ark
Jaap van Ark - SCIENTIA POTENTIA EST 